Een nieuwe bladzijde
Nog nooit geschilderd en dan nu met de handen in de verf. Ze geniet er van.
Vertelt dat ze een hele moeilijke dag heeft waarin ze haar familie enorm mist. Haar man en moeder zijn nog in Oekraïne. Zij is met haar twee dochters naar Polen gekomen. Eerst naar Warschau, vervolgens naar Poznan. Haar oudste dochter van 19 heeft zich in beide steden ingeschreven om te studeren en is geaccepteerd in Warschau. Daar woont zij nu op kamers. Moeder en jongste dochter wonen nog samen in Poznan.
Elke dag is ze bezig om een school te vinden voor haar dochter en werk voor zichzelf. Ze is docent Engels. Had een contact in Poznan die haar een baan aanbood. Maar toen ze aanklopte bij de school was hij verdwenen en had hij geen reverentie afgegeven voor haar. De directeur heeft haar de deur gewezen: er zijn genoeg docenten…
Ze had nog nooit geschilderd en dan nu met de handen in de verf. In eerste instantie wilde ze niet teveel verf gebruiken, dat vond ze zonde voor de verf. Maar al snel ontdekt ze dat het veel fijner werkt met wat meer verf. Ze gaat er helemaal in op en heeft plezier.
Haar gedicht zegt genoeg:
Wit
Zoete wolken
Een nieuwe bladzijde
Waar droom je van?
Vrede
