Is dat voor mij?

Gevlucht naar Polen met een rugzak. Alle documenten, wat ondergoed, toiletartikelen, een schoon setje kleren en een handdoek. En toen zat de tas meer dan vol…
Dat is alles wat ze bij zich hadden toen ze aankwamen in Poznan.

Ondertussen hebben ze kleding gekregen, leven ze van de voedselbank en op goedheid van anderen waar ze in huis mogen wonen. Nog geen werk, nog geen inkomen. Wanneer het kan stuurt hun man geld naar ze op, waardoor ze iets van inkomen hebben. Maar veel is het niet.

Wanneer er dan wat geld is, wordt er een kleurboek en krijtjes gekocht voor de kinderen, kleding voor de kinderen, alles voor de kinderen. Zelf nemen ze genoegen met wat ze krijgen.

Dank zij jullie ondersteuning hebben we bij de beeldende therapie een tekensetje kunnen geven: een tekenblokje, een potlood, een zwarte tekenpen en een setje kleurpennen en -stiften.

“Oh, wouw, dit is echt het eerste wat voor mij is, voor mij alleen…”
“Ik had al een paar keer gekeken naar zo’n tekenblok, maar ik kon het niet betalen. Ik vind dit papier zo fijn!”
“Dit is precies wat ik wilde voor mezelf!”
“Dit is precies wat ik nodig heb”…

Een paar reacties die kwamen, dankbaarheid, stilte, vreugde…

Ja, het is een cadeautje voor jou. Maar het is niet vrijblijvend!
Met dit cadeautje komt huiswerk mee: neem elke dag een moment voor jezelf door in je art-journal te werken.

Nou dat is geen straf!
Eén dame houdt het boekje voor haar handtas: “Kijk! Past er precies in! Kan het boekje mee naar het park, wanneer ik in lange rijen moet wachten op mijn beurt.” Allerlei mogelijkheden komen omhoog.

Elke week zullen we een andere techniek behandelen die gebruikt kan worden met art-journalling.
En zo krijgen ze steeds meer skills om het hoofd even leeg te maken – even een moment voor zichzelf.
Veel tekenplezier!