Iedereen gaat dood
Het leven is als een trap.
Er gebeurt iets erg, er gebeurt iets moois, uiteindelijk eindigen we allemaal hetzelfde – we gaan allemaal dood.
Een workshop onder Oekraïense vrouwen waarin gewerkt wordt naar aanleiding van het werk van Piet Mondriaan. Volledige vrijheid om je onderwerp te kiezen. Een boom of een stoel, het maakt niet uit. In de uitvoering maak je alleen gebruik van horizontale en verticale lijnen en primaire kleuren. Ga op zoek naar hoe je je onderwerp met deze beperkingen kunt uitvoeren.
En dan is dit je werkstuk. Wow…
Een leven volledig overhoop gehaald, alle nuances verdwenen, de rauwe waarheid op papier.
Om je heen gezien hoe weinig een leven waard is. Raketten worden gegooid op huizen, ziekenhuizen, scholen, bedrijven… Alles wordt kapot gemaakt. Mensen sterven om je heen. Wie weet waar je getuige van bent geweest.
En dan is de conclusie deze: we gaan allemaal dood…
Ik snap je , maar zelfs in de Oekraïne zie je deze vreemde prioriteit. Wij komen doodleuk in Oostenrijk gezinnetjes uit de Oekraïne tegen die op vakantie zijn ! Denk ik hè vreemd er zijn mensen hun leven aan het geven voor jouw vrijheid . En jij gaat …….. op vakantie in Oostenrijk. Mmmmmmm
Misschien hadden ze precies dat nodig om niet gek te worden, Ruud Vogelaar? Zou zomaar kunnen.
Je komt er vaak pas achter hoe het zit wanneer je met ze in gesprek gaat, het verhaal erachter is vaak anders dan je denkt. En wanneer er een vertrouwensband is, zullen ze meer gaan delen. Wij zijn steeds op zoek naar dat verhaal.