Evangelisatie: hoe verloopt een gesprek?
Voordat we een gesprek starten is er eerst de wasmachine (zie deel 1) en als we die hebben laten draaien starten we echt een gesprek.
We zijn in onze gesprekken, net zoals in de voorbereidingen tot die gesprekken, heel, heel helder. Het eerste waar ik (M) meestal mee probeer te starten is te zeggen:
Geloof geen woord van wat ik jou ga vertellen. Niets. (klik voor meer uitleg)
Dat klinkt bizar, maar zit in het verlengde wat we nooit proberen te zeggen:
Ik denk dat bla bla bla.
Ik voel dat bla bla bla.
Mijn mening is dat bla bla bla.
Want in alle eerlijkheid, wat ik denk, voel of wat mijn mening is, is niet belangrijk. Het gaat erom wat God zegt. Helder toch? En om erachter te komen wat God zegt, pak je Zijn Woord erbij en kijken we dus wat die zegt over iets. Wat zegt de Bijbel over seks, depressies, geloof, jou, noem het maar op. Dat lijkt eng, maar maakt het leven zoveel makkelijker. Stel, iemand is echt razend slecht bezig en heeft relaties met vrouwen (of mannen) waarmee die niet is getrouwd. Laten we eerlijk zijn, we weten allemaal dat dat niet kan, maar we komen een paar keer per maand toch mensen tegen die het wel weten, maar dat liever niet willen weten. Dan kunnen wij wel zeggen dat het fout is, maar maakt dat nog indruk? Dat denk ik niet. Dus pakken we een Bijbelvers erbij zoals:
Houd u ver van elke vorm van hoererij. Geen andere zonde heeft zó wezenlijk met uw lichaam te maken. Als u met een andere dan uw eigen vrouw gemeenschap hebt, doet u kwaad aan uw eigen lichaam. Of weet u niet dat uw lichaam een tempel is van de Heilige Geest? Van de Geest die God u heeft gegeven en die nu in u woont? U bent niet van uzelf! God heeft u tegen de allerhoogste prijs gekocht! Gebruik daarom ieder deel van uw lichaam om God eer te geven.
1 Corinthiërs 6:18-20
En dan kunnen we bijvoorbeeld ook zeggen:
Tja, wellicht kan ik als mens wel denken dat iets mag, maar volgens mij is God toch heel duidelijk wat Hij daarvan vindt toch? Of denk je dat je daar omheen kunt komen?
En dan keuren wij hun niet af als mens, maar laten we dat aan God over die er HEEL duidelijk over is. Dat geeft ruimte tussen ons als mensen voor een gesprek, en aan de andere kant laat het geen enkele ruimte over voor discussie of iets wel of niet goed is in de ogen van God. Het gesprek gaat daardoor door, zonder menselijke negatieve gevoelens tussen ons en de andere persoon, maar het gesprek tussen God en die persoon is dan ook gestart. We laten God dus op die manier het gesprek voeren en belanden ook niet in het foute “ik denk, ik voel” waar we niet in willen verzanden. Want dat leidt nergens toe. Welles-nietes-spelletjes voorkomen we op die manier ook makkelijk en als God zegt dat het niet mag, blijft dat ook zo. Als de bijbel A zegt is het A. Geen enkele discussie over.
Een voorbeeld wat we ook kunnen zeggen is het volgende:
Wellicht zou ik wel hetzelfde doen wat jij nu ook doet als ik in jouw schoenen zou hebben gestaan? Ik ben bang dat ik het nog wel eens slechter zou kunnen gaan doen dan jij. Want eerlijk gezegd ben ook maar een mens, absoluut niet beter dan jou, integendeel, en het is alleen God Zijn genade dat ik niet in de schoenen sta waarin jij nu staat en die moeilijke keuzes moet maken waar jij nu voorstaat. Ik hoop alleen wel dat God mij, als ik op datzelfde punt sta als waar jij nu staat, mij dan helpt om de juiste keuze te maken waar God ook achter staat. Want met mij kun je prima in discussie en kun je die discussie ook nog wel eens winnen. Maar een discussie met God win je nooit en laten we eerlijk zijn… met Hem wil je ook de discussie niet aan. Toch?
En dat geeft erg mooie gesprekken, met heel veel ruimte, waar ik mij niet hoger neerzet dan de ander, de ander niet hypocriet veroordeel (zie mij toch eens goed zijn), maar wel heel duidelijk maak dat God boven mij en ons staat en dat wij samen daar naar moeten luisteren. Want God Zijn veroordeling is meer dan duidelijk.
Oh ja, E haar aanpak kan weer anders zijn in een gesprek, want E is M niet en andersom. De doelgroepen die we benaderen zijn vaak ook nog eens verschillend, dus bovenstaand kan prima werken voor een gesprek wat M voert met een specifieke doelgroep, maar een gesprek wat E voert met een andere doelgroep vereist wellicht een compleet andere “aanvliegroute”. Iedereen zijn / haar gave door God gegeven en we kijken dus ook best wel kritisch of de juiste gave wel op de juiste manier door de juiste persoon voor de juiste doelgroep wordt ingezet.
Maar of M of E nu aan het werk is, voor beide betekent het wel dat we dus zelf ook veel die bijbel in moeten duiken, om die te bestuderen (en niet alleen maar te lezen) om de antwoorden op de “meest gestelde vragen / onderwerpen” te weten vanuit dat Bijbelse perspectief voor onze doelgroepen waarvoor wij de talenten hebben gekregen om mee te werken. Gelukkig hoeven we dat niet allemaal zelf te doen (want zo slim ben ik nu ook niet) want we hebben, als christen, ook allemaal het volgende mee gekregen:
En niet alleen wij, maar ook u, die de waarheid hebt gehoord, het goede nieuws dat uw redding is. Toen u in Christus ging geloven, gaf God u de Heilige Geest, die Hij had beloofd als een bewijs dat u van Christus bent.
Efeziërs 1:13
En wanneer Hij (de Heilige Geest) komt, zal Hij de mensen in de wereld overtuigen van zonde, rechtvaardigheid en oordeel. Van zonde omdat zij weigeren in Mij te geloven. Van rechtvaardigheid, omdat Ik naar de Vader ga en jullie Mij niet meer zullen zien. Het oordeel houdt in dat de heerser van deze wereld al geoordeeld is.
Johannes 16:8-11
Oftewel, die helper hebben we ook tijdens die studies en die helper helpt ons om te snappen wat er staat. Want anders kunnen we wellicht een hoop theoretische kennis hebben, maar in de praktijk kun je er dan nog steeds niets van snappen. Die helper is dus een “must” en zoals dat zo mooi in Efeziërs 1:13 heeft iedere christen die. Dat geeft ook rust in ingewikkelde gesprekken. Want ingewikkeld, dat zijn 99% van onze gesprekken zeker bezien vanuit een menselijk oogpunt. Als mens zouden we continu falen, met God worden die gesprekken echt anders.
En dan… dan hebben we een goed gesprek gehad, en dan… laten we ze dan los of wat gebeurt er dan? De volgende keer gaan we het dus hebben over “nazorg” en dat stukje komt binnen 2 weken online.
Ps. ook bovenstaand geldt dat het één voorbeeld is hoe we het aan deze kant aanpakken met de roeping die wij hebben en met de gaven die wij hebben. Aangezien E haar gaven weer anders zijn dat M zijn gaven, is de aanpak dus soms ook verschillend. Laat staan voor jou als lezer, jij hebt weer andere gaven en een andere roeping dan ons gekregen en dus zal jou aanpak dus ook moeten passen bij je eigen roeping en gaven. Met bovenstaand proberen we wel iedereen aan het denken te zetten: hoe zou ik het, zo efficiënt mogelijk, aanpakken met de roeping en de gaven die ik heb. Niet voor mijn eigen eer en glorie, maar voor God Zijn eer en glorie waarvoor jij aan het werk bent.