Is zendingswerk leuk?

Periodiek horen we het volgende als we bij iemand op bezoek zijn / als we iemand tegenkomen die weet dat we zendingswerk doen.

O, wat leuk dat jullie dat doen! Het lijkt mij ook zo leuk om dat te doen!

Wij beginnen er dan meestal om te gniffelen. Waarom? Want de vraag is: is zendingswerk altijd zo leuk? Het antwoord daarop is heel helder: nee.

Wat?! Hoe dan?!

Laten we het proberen uit te leggen met het volgende voorbeeld: Bijna iedereen die dit leest werkt (of heeft gewerkt) voor een werkgever. De werkgever heeft werkzaamheden die jou wel leuk lijken om te doen, dus je solliciteert naar die functie. Die werkgever heeft een paar gesprekken en je gaat een arbeidsrelatie aan. Gefeliciteerd, je hebt die leuke baan!

Maar is die baan altijd leuk? In alle eerlijkheid… nee, niet altijd toch? Ja, het kan prima bevallen, maar zijn al jouw werkdagen leuk? Het antwoord daarop is ook heel helder: nee. De vacature werdt wellicht toch iets beter voorgesteld dan het werk echt was, de collega met wie moet werken blijkt een hork te zijn (en de werkgever bepaald welke collega je krijgt, jij kunt niet die collega zomaar naar huis sturen), die woon/werkafstand was toch iets slechter door alle files, en dat werk dat zo leuk leek in het begin bleek toch iets minder leuk te zijn. Dat heet: werk. Het hoort erbij. Jij hebt gekozen voor die baan, vrije keuze, dit is werk.

Maar vind je het na verloop van tijd echt niet meer leuk, dan kun je er ook weer voor kiezen om naar een andere baan te solliciteren. Ook dat staat je vrij. Ja, dat heeft consequenties, maar als je wilt, loop je naar een andere baan.

Het zendingswerk is niets anders. Het is werk, geen hobby. Bij een hobby kun je kiezen wat je vandaag gaat doen, bij werk niet. Bij een hobby kun je kiezen of je wilt zweten of niet (sportschool, wielrennen) of je kiest een hobby waarbij je dat niet wilt (modeltreinen, breien)

Er bestaat geen werk zonder zweten. Punt. Wellicht is zweten voor jou wel slapeloze nachten van de zorgen over je werk, tot het punt dat je er overspannen van raakt. Of dat zweten letterlijk of figuurlijk is, maakt niet uit, zweten zul je. Dat dit zo is, is onze eigen keuze geweest. Adam en Eva hadden de keuze om te eten “van de boom”, dat hebben zij / wij gedaan en daar zitten consequenties aan vast, die heel duidelijk staan in Genesis 3:

En tot Adam zeide Hij: Dewijl gij geluisterd hebt naar de stem uwer vrouw, en van dien boom gegeten, waarvan Ik u gebood, zeggende: Gij zult daarvan niet eten; zo zij het aardrijk om uwentwil vervloekt; en met smart zult gij daarvan eten al de dagen uws levens. Ook zal het u doornen en distelen voortbrengen, en gij zult het kruid des velds eten. In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten, totdat gij tot de aarde wederkeert, dewijl gij daaruit genomen zijt; want gij zijt stof, en gij zult tot stof wederkeren.

Genesis 3:17-19

Oftwel, de wereld is niet meer perfect, en je moet werken met de doornen en distelen om in het zweet uws aanschijns je brood eten om uiteindelijk dood te gaan. Helder. Of je nu wilt of niet, dit is wat het is. Dat is bij zendingswerk niets anders. Zijn alle dagen een drama? Nee. Maar zweten zul je en dood ga je. Klinkt hard? Het is zoals het is en die waarheid is wellicht hard en niet altijd leuk? Maar…. toch is zendingswerk anders…

Bij je commerciële baan heb jij de werkgever gekozen en het staat jou vrij om daar weg te gaan en wat anders te zoeken. Zendingswerk is anders. Laten we dat eens zo proberen uit te leggen:

Kiest een schaap bij welke herder die wil horen of kiest de herder welke schapen Hij in zijn kudde wil hebben?

Kiest een schaap op welke weide hij morgen mag grazen of kiest de herder welke weide de schapen moeten(!) grazen?

Kiest het schaap wat er met “zijn” wol wordt gedaan en wanneer die wordt geschoren, of kiest de herder dat?

Heeft het schaap een keuze? Ja, het schaap heeft beperkt de keuze welke graspol die wil eten en welke niet, maar daar houdt het ook wel mee op. Zijn alle dagen van dat schaap ellendig? Nee, want de herder zorgt voor Zijn kudde en zorgt er ook voor dat er “grazige weiden” zijn voor Zijn schapen. Maar is het iedere dag leuk? Nee. Het regent, er zijn doornen en distelen, het schaap wordt geschoren (of die nu wil of niet) en De Herder bepaald. Niet het schaap.

Het is geen werkgever / werknemer relatie. Alles behalve dat. Het schaap kan niet solliciteren naar een andere baan, de herder heeft (letterlijk) alle macht over het schaap. Of dat schaap dat erg vindt? Nou, als het een goede herder is en het schaap vertrouwd op die herder, dan is er toch niets ergs aan? Maar een keuze om ergens anders te gaan grazen, zijn wol niet af te staan, dat heeft dat schaap niet.

En nu gaan we nog een stukje dieper richting zendingswerk… en nu wordt het wellicht wel heel, heel duidelijk. Het schaap heeft niets te vertellen wat er met hem gebeurt. Het schaap moet werken voor de herder. Punt. Het schaap is een “slaaf” van de herder.

Wow! Wat? Slaaf? Ja, denk er nog eens rustig over na, als we dat schaap nu eens combineren met de definitie van “werk” in het eerste voorbeeld:

We moeten zweten omdat wij “de appel” hebben gegeten en dat is de straf voor ons handelen. Dat is niet vrijwillig. Wij hebben er wel vrijwillig voor gekozen om die “appel” te eten, maar de consequenties zijn heel helder. Bij zendingswerk is dat niet anders. En dan komt de volgende stap erbij: God ons ook nog eens (als schaap) uitgekozen om in Zijn kudde voor Hem te werken. Hij bepaald, niet wij. Hij bepaald dus ons werk, de weide waarin wij wol en melk moeten produceren. Wij zijn Zijn slaaf. Wat?! Nee?! Dat is absurd! Nou… nee, dat is het niet:

Want de slaaf die door de Here Zelf geroepen werd, is voor de Here een vrij man. En omgekeerd is de vrije man die door de Here geroepen werd, een slaaf van Christus.

1 Corinthiërs 7:22

Helder toch? God bepaalt wat wij doen. Hij is de meester, wij volgen die meester. En niet in een werkgever / werknemer verhouding, maar in een meester, slaaf verhouding. Klinkt best extreem eigenlijk. En dat is het ook.

Wij hebben ook die “appel” gegeten en daardoor werden we als mens slaaf van de zonde (zweten, doornen, distelen). De aarde is rot, dat zijn de consequenties van ons gedrag. Maar door Christus, zijn we nu geen slaaf van die zonde meer (de consequenties van de zonde blijven op aarde wel, laten we daarover duidelijk zijn) want Hij heeft ons vrijgekocht en daarom zijn wij nu Zijn slaaf (zie vorige Bijbeltekst, geen ontkomen aan) en Hij bepaald ons (zendings)werk. En dat klinkt net zo extreem als het is. We zweten ons letterlijk te pletter soms aan deze kant en werken ons, langzaam maar zeker, dood voor Hem. In één jaar tijd worden we vijf jaar ouder en ook dat merken we. (en ja, we proberen dat nu naar 4 jaar te krijgen) En ja, dat is best extreem. Het kost ons letterlijk alles..

Als we denken dat we daar aan kunnen ontkomen en dat we dit kunnen ombouwen tot een leuke hobby waarin wij kunnen kiezen wat we dan leuk gaan doen, dan zijn we niet aan het doen wat Hij van ons vraagt. En dat is voor ons geen optie. De Bijbel is er duidelijk over dat wij Zijn dienstknechten zijn en niet Zijn hobbyvriendjes.

Zijn we er dan? Nee, want het mooie moet nog komen! Ben je er klaar voor?

Maar allen die Hem wel aanvaard hebben en geloven in zijn Naam, heeft Hij het recht gegeven kinderen van God te worden.

Johannes 1:12

Ja, nu, op deze aarde, hebben we een groot probleem met dat zweten, doornen en distelen. Vandaag de dag is daar geen ontkomen aan. En dat betekent dat als wij voor Hem werken we daar ook last van hebben en geen andere keuze hebben dan hard te werken voor Zijn glorie. Maar Hij heeft ons nu Zijn kinderen gemaakt:

Jullie zijn dus geen slaven meer, maar kinderen van God. En omdat jullie Gods kinderen zijn, erven jullie ook, dankzij Christus.

Galaten 4:7.

Dat betekent dat als wij in de hemel aankomen wij geen slaaf meer zijn die last heeft van dat zweten, doornen en distelen, maar als Zijn kinderen daar binnen komen. En dat is een hele andere “arbeidsrelatie” die op ons wacht. Want dat is geen “arbeidsrelatie” meer, maar een volmaakte familierelatie met God! Er wacht een prachtige erfenis op ons! Wow! Kan niet wachten! Want eerlijk is eerlijk, zendingswerk is werk en geen “leuke hobby” en soms prikken die distelen wel heel, heel, heel gemeen. Maar ook dan weten wij:

Wees er blij over. Want je zal er in de hemel een grote beloning voor krijgen. Want op dezelfde manier zijn vroeger ook de profeten vervolgd.

Matteüs 5:12

En we weten ook dat veel van ze zendelingen het moeilijk hebben om rond te komen, ondanks het onderstaande vers. Dus ja, dat maakt het er ook zeker niet makkelijker op.

Leiders in de gemeente die op een goede manier leiding geven, hebben recht op veel respect en op een goed loon. Vooral de leiders die de mensen het goede nieuws vertellen en die lesgeven in het woord. Want de Boeken zeggen: ‘Je mag een os die in de oogst werkt, geen muilkorf omdoen. Hij moet onder het werken kunnen eten.’ En er staat ook: ‘Een arbeider heeft er recht op om beloond te worden voor zijn werk.’

1 Timoteüs 5:17,18

Maar als je werkt voor God Zijn glorie, als zendeling / voorganger: hou vol, we zijn trots op je en als we je kunnen helpen met een retreat voor de nodige rust, neem gerust contact met ons op.

En wellicht zit jij nog aan te denken om fulltime zendingswerk te gaan doen? Weet dan eerst HEEL zeker of God dat aan jou vraagt om te gaan doen. Pas wanneer je dat HEEL zeker weet zeggen we: DOEN! Want het is soms allesbehalve leuk en zeker geen hobby. Het is werk, met een werkgever waar jij geen keuze hebt wat jij leuk vindt om te gaan doen. De herder bepaald, een herder die goed voor je is, maar je wel laat grazen in een wereld die niet meer perfect is…

En als De Herder je echt roept om in Zijn kudde, fulltime, te gaan werken: doen! Het is de mooiste opoffering die er is. Heerlijk.

En misschien ben je nu een zendeling… en wordt het te moeilijk en weet je niet meer hoe je met alle doornen moet omgaan… Wij zijn er om je te helpen, bel ons, stuur ons een e-mail. Doen. Je bent hierin niet de enige. Voel je vrij en neem contact met ons op. Vandaag.