De eenzame weg
Ze heeft al heel wat ellende achter zich gelaten en zich door de chaos heengewerkt.
Inmiddels loopt ze op het open land, maar helemaal rustig is het nog niet…
Ze heeft haar werkstuk ‘De eenzame weg’ genoemd.
Ze loopt alleen…
Ze voelt zich eenzaam…
Er is veel dat ze mist…
En toch komt ze op één of andere manier door de chaos heen.
Elke dag is weer een gevecht.
Moe van het alleen zijn en het alleen vechten…
Verlangen naar…
Een gevoel wat vele vluchtelingen delen met elkaar.
De eenzaamheid is groot. In een nieuw land, alleen of met je kinderen, je echtgenoot achtergebleven of inmiddels gestorven, je ouders en schoonouders achtergebleven, omdat ze niet weg willen, vriendinnen die verspreid zijn. Je spreekt de taal niet van dat land waar je nu in woont, hebt geen werk, geen inkomen en geen woning, je leeft op de goedheid van anderen.
Een ervaring, een momentopname in beeld gebracht.
Even stil staan bij wat je al hebt overwonnen en even stil staan bij dat wat je mist.
