Het leven is slechts een illusie
Strijdend met levensveranderende keuzes maakt ze een boom met hoe ze zich nu voelt en een boom met hoe ze zich afgelopen weekend voelde, toen ze een keuze had gemaakt. Maar ook al heeft ze toen gekozen, de twijfel kruipt omhoog en laat haar niet los.
Zo voelt ze zich nu…
Naar aanleiding van dit beeld schrijft ze alles op wat ze ziet in zinnen en woorden. Vervolgens schrijft ze alle associaties op die ze er bij heeft. Uit deze woorden en zinnen wordt een gedicht gemaakt:
Waar is het leven?
Het is allemaal een illusie
Rode bladeren vallen
Waar is het leven?
Bergwater stroomt door de wortels
Geen enkele klont aarde is overgebleven
Waar is het leven?
Het is allemaal een illusie.
Wees niet bang
De boom zit vol met ladders
Gemakkelijk te beklimmen
Wees niet bang
Er liggen veel zaden in de grond
Vierkante wortels – waarom vormen ze niet één geheel?
Wees niet bang
De boom zit vol met ladders
Ontworteld uit haar leven in de Oekraïne, probeert ze te beslissen waar ze haar wortels nu in de grond kan laten gaan. Terug naar de Oekraïene waar een zekere stabiliteit is (huis, werk, zoon), maar ook enorme onzekerheid doordat er bommen vallen nog geen 30 km van haar huis af. Of blijven in Polen, waar alles nieuw is, waar ze de taal niet spreekt, geen werk en geen woning heeft, maar waar haar dochter woont?
Ze vindt zelf het antwoord.
Ze mag het oude loslaten en op een nieuwe plek wortelen. Ongeacht of anderen het begrijpen, ongeacht meningen van anderen, ze mag het oude loslaten en opnieuw beginnen.
