Zelfstandigheid
Wat is normaal?
Deze week in de therapiegroep staan we stil bij wat normaal is. Waar komt ‘normaal’ vandaan?
Eén van de dingen zijn normen en waarden: in het gezin, in de familie en in het land en de cultuur waarin je bent grootgebracht. Waarden bepalen hoe we keuzes maken, hoe we reageren en wat we doen.
Wanneer je van jezelf weet welke waarden je hebt, begrijp je ook waarom je bepaalde dingen zegt of doet en kan je dit aan anderen uitleggen. En dan begrijp je ook dat een ander andere keuzes maakt dan jou. Een mooie kans om een gesprek aan te gaan.
We keken vandaag naar de waarden die je hebt en in welke volgorde deze staan. Van hieruit wordt een werkstuk gemaakt met de titel: Ik en mijn waarden.
“De grootste waarden waar ik op uit kwam zijn veiligheid en zelfstandigheid.”
“Veiligheid heb ik uitgebeeld in de stevige grond, die beweegt niet, die verandert niet, die is zo hard als maar kan. En daarop sta ik met mijn space-schip.”

“Zelfstandigheid betekent dat ik het zelf moet kunnen redden op allerlei gebieden. Dat waar ik ook naar toe vlieg, ik voor mezelf kan zorgen en op de been blijf.”
Ze voegt er nog aan toe:
“Dat betekent echter niet dat ik geen mensen om me heen wil hebben. Het is heel fijn om mijn gezin en vrienden om me heen te hebben en steun en warmte van hen te ontvangen. Maar in al die situaties sta ik op mijn eigen benen.”
In de tijd die ze nu hier heeft gewoond is haar wereld volledig veranderd. Niets is meer zoals het was. Ze is zichzelf op een bepaalde manier kwijt geraakt. Ze stond midden in het leven en sprong emotioneel enorm heen en weer. Zelfs in zo’n mate dat haar man tegen haar zei: Hoe kan het toch dat in jou als 1 persoon zo enorme verschillen kunnen zijn?
Hier is ze meer toeschouwer geworden van haar leven en heeft ze geleerd om de stabiele factor te zijn.
Voor zichzelf én voor haar familie.
Wat de toekomst brengt is onzeker, niet duidelijk. Maar ze is er klaar voor om waar ze ook is op eigen benen te staan.