Waarom hou jij van iemand?
Vandaag had ik een gesprek met iemand en dat gesprek ging over relaties. Hoe vind je de juiste partner, wat is liefde en meer van dat soort zaken. Is Pietje de juiste persoon voor mij?
Waar het uiteindelijk op uit kwam was de vraag: waarom hou je van iemand?
Toen ik ooit mijn vrouw ontmoette, viel ik niet op haar kookkunst, maar op wie ze is. De eerste periode dat we elkaar leerden kennen hebben we elkaar niet eens gezien, dus ik viel ook niet op haar om hoe ze eruit ziet. Ook viel ik niet op haar omdat ze zo goed was in iets. Ik viel ook niet op haar omdat ze een mooie auto had, of omdat ze mij leuke dingetjes gaf. (blingbling) Dat was allemaal niet belangrijk. Ik hou niet van haar om wat ze doet, wat ze heeft aan spullen, wat ze geeft aan mij of wat zij kan doen voor mij.
Ik hou van haar om wie zij is.
En dat is nogal belangrijk. Want:
- Stel, ik was op haar gevallen omdat ze zo goed kan koken… maar… ze verliest beide handen en kan dat ineens niet meer. Dan is het punt waarom ik van haar houdt ineens voorbij? Dan wordt het spannend…
- Stel… morgen wordt ze ernstig ziek.. en ik hield van haar om wat ze deed… maar ze kan niets meer doen door die ziekte. Dan is het punt waarom ik van haar houdt ineens voorbij? Dan wordt het spannend..
Als je van iemand houdt om wat hij doet, is die liefde gebouwd op zand en niet op een stevige rots. Dat zand (spullen, wat doet iemand voor jou) spoelt vanzelf weg. Bij de eerste de beste tegenwind stopt het dan en trekken we de stekker eruit en lopen weg. “Het werkt niet” …
Daarom is het zo belangrijk om niet te houden van iemand om wat die doet of geeft, maar om wie die persoon is. Wat is het karakter van die persoon, dat is wat telt. Wat die persoon doet, of geeft, is dan compleet bijzaak.
En dat betekent dus ook dat jij HEEL eerlijk moet zijn over wie jij echt bent. Wie ben jij echt, of speel je een toneelspel naar de ander? Speel je toneel naar je date om je anders / mooier voor te doen? Speel je wellicht zelfs toneel naar jezelf toe? Mensen trappen daarin en trappen dan ook in relaties gebaseerd op jou toneelspel. Je hebt je anders voorgedaan dan wie je echt bent, de ander is dus ook gevallen voor die valse voorstelling van jou… hoelang gaat dat goed? En wie krijgt dan de schuld? Jij, de toneelspeler of geef je de ander ook nog eens de schuld?
Nog zo iets: laten we eerlijk zijn… ik heb geen enkel recht op wat mijn vrouw voor mij doet of aan mij geeft. Niets. Als ze iets voor mij wil doen is dat aan haar en is het haar liefde die dat bepaald. Zij bepaalt of zij dat goed vindt voor mij en (omdat zij VEEL slimmer is dan mij) ziet vaak veel beter het grotere plaatje of het wel slim is om mij X of Y te geven. Geef ik M nu een nieuwe speelgoedtrein, of leer ik hem geduld, bewaar ik de centjes voor betere tijden of is er een andere goede reden die ik niet snap. (Want zo slim ben ik meestal niet)
Omdat ik van haar hou om wie zij is (karakter) vertrouw ik haar volledig en staat die toekomst met haar op een rots.
En dan nu een stukje dieper. Waarom hou jij van God? Omdat die iets voor jou doet of om wie Hij is?
- Als God jou niet geeft wat jij wilt.. omdat Hij daar een goede reden voor heeft (die jij niet weet of snapt), dan is die liefde weer voorbij? Dan wordt het spannend!
Houden we van Hem om wat Hij doet (of gaat doen) of om wie Hij is? Of is het eigenlijk allemaal voor wat Hij voor mij, mij, mij, mij doet. Ikke, ikke, ikke en God kan… ? Dat dus. Als je dat doet, zul je merken dat die liefde nogal “op en neer” gaat en zeker niet bestand is tegen tegenwind.
God trapt niet in toneelspel. Hij weet precies wie jij bent en wat voor spelletjes jij speelt. En Hij gaat alleen een relatie met jou aan als jij eerlijk bent naar Hem. Wie ben je echt? Hou je van Hem om wie Hij is of om wat Hij doet? Kan God eigenlijk wel van jou houden als jij alleen van Hem houdt om wat Hij heeft gedaan voor jou of gaat doen voor jou? Wie ben jij eigenlijk?
Als je liefde wilt van een ander, wees eerlijk, hou van die ander om wie hij is en laat die ander echt zien wie jij bent. Alleen dan kan er echte liefde ontstaan. En vanuit die liefde geeft Hij jou iets heel moois…. dat volgt dan vanzelf wel. Maar als je basis niet goed is… stort je huisje vanzelf in elkaar.
Wie naar Mij luistert en doet wat Ik zeg, is verstandig. Hij lijkt op een man die zijn huis op een rots bouwt. Het kan regenen, er kan een overstroming komen en het kan stormen. Maar het huis blijft staan, want het heeft een goede fundering. Maar wie hoort wat Ik zeg en zich er niets van aantrekt, is dom. Hij lijkt op een man die zijn huis op zand bouwt. Als dat huis te lijden krijgt van regen, overstroming en storm, stort het met veel lawaai in.
Mattheüs 7:24-27
En aan het eind van het gesprek wist de vraagsteller dat hij moest stoppen naar het zoeken naar een partner van wie hij kon houden om hoe ze eruit zag, hoeveel blingbling ze heeft en meer van dat soort zaken. Maar kon hij stoppen met die zoektocht en vertrouwt erop dat er “vanzelf”, via God, iemand komt van wie hij houdt, om wie ze is. Dat geeft rust.
