Veilige plek

Deze week hebben we het in de therapiegroep over een veilige plek. Waar voel je je veilig? Waar kan je helemaal jezelf zijn, hoef je niets en kan je opladen? En hoe ziet dat er uit?
Is het een plek van binnen, is het een concrete plek in huis, is het ergens buiten waar je naar toe gaat?

Ze krijgen eerst de opdracht om de veilige plek uit te beelden. Het kan concreet bouwen zijn in 3D, het kan een symbool zijn, in de vorm van een collage – wat maar past bij de veilige plek.

Vervolgens krijgen ze de opdracht om op de tafels hun veilige plek neer te leggen – daar waar het goed is. Zonder overleg.
Dat betekent dat wanneer iemand zijn veilige plek verschuift, een ander mogelijk ook weer verschuift. Net zolang totdat iedereen tevreden is met zijn plek.

Twee van de vijf zoeken een afgelegen plek waar ze niet dicht bij anderen zijn. De andere drie zijn graag in de buurt van een ander, maar nog wel met de mogelijkheid om weg te kunnen.

Vervolgens beginnen we de nabespreking:
Hoe ziet je veilige plek er uit? Wat is daarin belangrijk? En waar bevindt jouw veilige plek zich ten opzichte van anderen?

De nabespreking levert nieuwe inzichten op. Er worden vragen aan elkaar gesteld en herinneringen met elkaar gedeeld.
Waar de één een heel duidelijk beeld heeft, is het voor de ander nog best wel vaag. Maar door het stellen van vragen, wordt het toch concreter en duidelijker.

Ze beseffen zich allemaal dat ze op dit moment eigenlijk helemaal geen tijd nemen om in hun veilige plek te zijn en op te laden, dat ze daar meer tijd voor mogen nemen. En waar het eerst een vaag idee was, hebben ze nu een heel concrete plek om naar toe te gaan.

Dat wordt het huiswerk van deze week:
Tijd nemen om in je veilige plek te zijn, op te laden, tot rust te komen, even stil te staan.
Ze kijken me aan… dat wordt nog een hele uitdaging!