Respectvolle antwoorden met een zachte stem.

Leestijd / Lesezeit / Reading time: 5 min

We krijgen vaak pittige vragen over best wel gevoelige onderwerpen. Voorbeelden van dat soort vragen komen echt uit alle hoeken. Christelijk, niet christelijk, atheïst, katholiek, antichristelijk, (ultra)links, (ultra)rechts, noem het maar, de mensen komen allemaal voorbij op een normale werkdag. De vraagsteller weet wel, direct, dat wij christen zijn. Daar zijn we helder in en we spelen geen verstoppertje, want verstoppertje spelen vinden we valsspelen.

Hoe gevoelig die vragen kunnen zijn? Ik kreeg deze week een interessante vraag over het bidden tot heiligen of de Heilige Maagd Maria. Als iemand zo’n vraag stelt is de kans 99% dat die persoon uit de Katholieke hoek komt. Die persoon is dan naar alle waarschijnlijkheid opgegroeid, al jaren, in die religieuze traditie.

Je moet voorzichtig omgaan met die vraag, want wat die persoon geleerd heeft van opa, oma, vader, moeder, pastoors heeft ook een grote(!) emotionele waarde. Als ik jou ga vertellen, dat wat jou verteld is door je opa, oma, vader, moeder, niet waar was… dan valt snel de bodem onder je weg, want hebben zij jou dan voorgelogen?? Wat??!!

Als je dat doet krijg je al snel een vijandige sfeer in een gesprek en gaan er deuren dicht. En die deur… die wil je nu juist open houden. Want ze hadden een vraag, hebben de moed gehad om die vraag te stellen, hebben naar alle waarschijnlijkheid ook al wel kriebels bij wat ze dachten wat goed was, en vinden het dus ook belangrijk om een antwoord te vinden. Je moet daar dus heel voorzichtig en met respect mee om gaan.

Of je nu christen bent of niet, laten we eerlijk zijn, er staat een enorme berg wijsheid in de Bijbel! De 10 geboden kent iedereen en iedereen kent ook volgende stukjes uit de Bijbel en is het ermee eens:

Als je gewoon eerlijk aangeeft dat je het antwoord ook niet altijd weet en dat je samen met hun graag zou willen kijken in het handboek, vinden ze dat ook niet vreemd of raar als ik zeg:

“Laten we eens kijken wat de Bijbel zegt, want eerlijk gezegd is het een spannende vraag en ik wil wel graag zeker weten dat ik je het goede antwoord geef en geen verzinsel uit mijn eigen warrige brein. En die bijbel heeft best wel wat goede dingen te zeggen daarover”

En nu we het hebben over die bijbel… die bijbel is precies de grond waarom we het zo aanpakken. Let op wat die zegt in het algemeen zegt als mensen je vragen stellen:

Maar houd Christus heilig in jullie hart. Wees altijd klaar om aan iedereen die erom vraagt te vertellen waarom jullie zo’n hoop hebben. Doe dat met respect en met een zachte stem. (1 Petrus 3:15)

Verder is er een duidelijk verschil in de gesprekken tussen een niet-christen en een christen. Want, let op:

De god van deze eeuw heeft de gedachten van de ongelovigen verblind, zodat zij het licht van het evangelie der heerlijkheid van Christus, die het beeld van God is, niet zien (2 Korinthiërs 4:4)

Het blikveld van een niet-christen is dus anders en je zult dat gesprek dus ook anders aan moeten vliegen. Als het geen christen is (en de meeste mensen die we spreken zijn dat niet), staat er bijvoorbeeld ook het volgende in:

Het is niet mijn taak om mensen buiten de gemeente te beoordelen. Jullie moeten de mensen binnen de gemeente beoordelen. (1 Korintiërs 5:12)

We geven als mens dus ook geen oordeel over wat een niet-christen doet. Dat is niet aan mij. Want, let op:

Maar hen die buiten zijn, oordeelt God. (En doe de kwaaddoener uit uw midden weg) (1 Korinthe 5:13)

Dus zou ik het moeten hebben over hun gedrag, dan moet ik aangeven, met God Zijn woord, wat Hij daarover zegt en niet wat ik ervan vindt. Helder toch? Dat houdt een gesprek ook schoon van mijn emoties.

Voor mensen die wel christen zijn (en dan moeten we eerst kijken of ze dat wel echt zijn of niet…..) gelden er weer andere gespreksregels. Dat moet ook, want die hebben een andere blik

Maar als uw broeder tegen u gezondigd heeft, ga naar hem toe en wijs hem terecht tussen u en hem alleen; als hij naar u luistert, hebt u uw broeder gewonnen. Maar als hij niet naar u luistert, neem er dan nog een of twee met u mee, opdat in de mond van twee of drie getuigen elk woord vaststaat. Als hij niet naar hen luistert, zeg het dan tegen de gemeente. En als hij ook niet naar de gemeente luistert, laat hij dan voor u als de heiden en de tollenaar zijn. Voorwaar, Ik zeg u: Alles wat u op de aarde bindt, zal in de hemel gebonden zijn; en alles wat u op de aarde ontbindt, zal in de hemel ontbonden zijn. Verder zeg Ik u dat, als twee van u op de aarde iets, wat dan ook, eenstemmig verlangen, het hun ten deel zal vallen van Mijn Vader, Die in de hemelen is. Want waar twee of drie in Mijn Naam bijeengekomen zijn, daar ben Ik in hun midden. (Mattheüs 18: 15-20)

Daar is dus wel degelijk een oordeel van toepassing, maar wel weer met een hele specifieke volgorde hoe je dat moet aanpakken (je rent dus niet direct naar de dominee, nee, je gaat eerst zelf in gesprek, daarna met getuigen en pas daarna(!) naar “de gemeente”)

Door die aanpak ontstaat er een gesprek wat niet kan uitmonden in een persoonlijke vete, roddel of achterklap, maar heel schoon gaat over wat de Bijbel zegt en blijft de relatie tussen mij en die persoon schoon en blijft er ook een deur open voor een volgend gesprek waar we samen veel plezier aan kunnen hebben.