Profetie en een schoen…

In alle gesprekken die we voeren komt regelmatig voor dat mensen teleurgesteld zijn in God of nog veel erger – God vaarwel hebben gezegd, omdat iemand een profetie over hen had uitgesproken die niet uitkwam.

Ik kan hier heel veel vragen bij stellen. Wat is het godsbeeld van deze persoon? wordt er geloofd in een God die ervoor moet zorgen dat er nooit problemen of noden of tekorten zijn? Zo van: God zegent me in alles, maar zodra ze ziek worden of hoofdpijn krijgen gelijk God nawijzen: waarom maakt U me niet beter? In wat voor God wordt geloofd? En is het geloof gebaseerd op wat God voor je doet of op Wie Hij is?

Daarnaast ook vragen over profetie. In het oude testament waren er veel profeten die het volk Israël met niet misstaande woorden vertelden dat ze zich moesten terugkeren naar God, zodat God ze kon zegenen. Wanneer ze dat niet deden, dan zou God moeilijkheden toelaten. Net zolang totdat ze zich zouden omkeren en God weer zouden volgen. In het nieuwe testament zien we deze profeten niet meer op die manier. Jezus is gekomen om een weg te banen van ons naar God door de macht van de zonde teniet te doen door het enorme offer van Zijn leven. De gave van profetie wordt nog steeds genoemd in het nieuwe testament.

In de kerken en onder Christenen lijkt het hip om profetieën over elkaar uit te spreken. Er zijn zelfs cursussen: “profeteren kan je leren”. En er worden profetische avonden georganiseerd. Wil je een profetie ontvangen, kom dan vooral! Dit klinkt mij altijd raar in de oren. Wanneer God mij iets wil zeggen, dan heb ik daarvoor eerst de Bijbel, daarnaast Heilige Geest, de natuur en anderen om me heen. Iets speciaals ontvangen van een ander voor mij persoonlijk is natuurlijk wel heel gaaf! Het geeft me het gevoel dat ik gezien wordt, dat ik er toe doe in Gods ogen en maakt me heel speciaal: God heeft de moeite genomen om iets heel specifieks tegen mij te zeggen door een ander persoon!

We gaan nog even terug naar die andere persoon.
Wat ik veel heb meegemaakt is dat mensen die iets over mijn leven uitspreken in de vorm van een ‘profetie’ een wens of verlangen van hen voor mijn leven uitspreken. Ze hebben het echt op hun hart en geloven echt dat het een specifiek woord van God voor mij is. Wanneer ik daarna echter met ze doorpraat, kom ik erachter dat het iets is waar ze zelf enorm naar verlangen, op een gebied waar ze zelf worstelen met God. En wat er dan gebeurt is dat ze uitspreken waar ze zelf naar verlangen, alsof het uitspreken daarvan hoop geeft op ontvangst, maar dan natuurlijk op mij gericht en niet op zichzelf.

Zijn alle dingen die je een ander zou willen wensen dan verkeerd? Nee, natuurlijk niet. Maar kijk eerst wel heel goed naar binnen: is het echt iets van God voor de ander? Of zit er meer achter? Worstel je met iets en wens je de ander op dat gebied doorbraak of dat nu van toepassing is of niet voor de ander? En wees ontzettend voorzichtig met de stempel ‘profetie’. Dit geeft namelijk een behoorlijke lading aan de woorden die er op volgen.

Een ander onderwerp is nog dat je moet toetsen of de profetie ook uitkomt. Zo niet, is degene die hem heeft uitgesproken dan betrouwbaar? En wat doe je daarmee? Spreek je die persoon daar over aan? Of laat je het maar?

Ik kan hier nog heel veel meer vragen bij stellen, maar dan wordt het veel te veel.

Ik heb een ontzettend mooi voorbeeld over iemand die Gods Geest verstond en of het klopte of niet daarnaar acteerde.
Ze kreeg op haar hart om een gift te geven voor schoenen. Ze snapte zelf niet waarom of hoe, maar was gehoorzaam aan God en ondernam actie. Ze schreef een kaart en stuurde geld mee. Daarbij stelde ze zich nederig op: ‘ik weet niet of het klopt, maar ik wil gehoorzaam zijn’. En wat bleek nou? Ik had al een tijdje nieuwe schoenen nodig, liep op wandelschoenen die al maanden gescheurd waren, maar vond het te duur nieuwe schoenen te kopen. Totdat ik deze envelop kreeg! Voor mij was het een enorm bijzonder moment waarin God een persoonlijk bericht aan mij gaf. Hij had mij gezien in deze worsteling en had ervoor gezorgd dat ik de mogelijkheid had om te voorzien in iets wat nodig was. Ik was super dankbaar. Dankbaar voor God, die me zo liet zien dat Hij mij zag in al mijn noden, hoe praktisch ze ook waren! En dankbaar voor deze vrouw die gehoorzaam was aan God en iets deed met wat ze had gehoord van de Heilige Geest. Ook voor haar was dit heel bijzonder! Ze had Gods stem verstaan, was gehoorzaam geweest ook al begreep ze het niet en wist ze niet zeker of het wel klopte. Ze kreeg een bevestiging dat het wel degelijk Gods stem was die ze had gehoord!

Laten we dit als een les nemen. Gevoelig zijn voor Gods Heilige Geest, luisteren naar Zijn stem en gehoorzamen. En niet onze eigen verlangens/ wensen/ worstelingen op een ander projecteren en hier de naam ‘profetie’ op plakken. Daarmee wordt namelijk meer stuk gemaakt dan je beseft. En weet je het niet zeker? Ga naar de persoon en vraag het!