Ik snap de Bijbel niet. Maar aan wie ligt dat dan?

Ik was deze week bezig met het voorbereiden van de bijbelstudiegroep die we iedere week organiseren. En dat is best een klus, want laten we eerlijk zijn… niet ieder hoofdstuk van de Bijbel is een makkelijk hoofdstuk om te begrijpen. Wij horen bijna iedere dag ook wel iemand zeggen: “Ik snap niets van die bijbel, die is zo ingewikkeld, weet jij de oplossing voor probleem X wat in mijn leven speelt”?

Voordat wij de context begrijpen ben je toch wel even bezig en ik vroeg mij af hoe de lezers van bijvoorbeeld de brieven aan Korinthiërs, Galaten, Hebreeën, of bijvoorbeeld Efeziers dit hebben gedaan. Zij kregen die brief “in de post” en dan? Hoe snapten ze nu wat de schrijver wilde zeggen?

De verklaring dat de originele lezers van die brieven in de Bijbel het toen een stuk makkelijker konden lezen dan wij zit onder andere in het volgende, let op, wat is de gemeenschappelijke noemer van de onderstaande bijbelversen?

Elke dag kwamen zij in de tempel bijeen en waren één van hart en ziel. Zij aten bij elkaar thuis, blij en onbezorgd.

Handelingen 2:46

Houd het volk deze wetten steeds voor en denk er zelf dag en nacht over na, zodat u zeker weet dat u ze volledig naleeft. Want alleen dan zult u slagen.

Jozua 1:8

Toen ze daar aankwamen, gingen zij naar de synagoge. De Joden daar waren niet zo bevooroordeeld als die van Thessalonica. Zij luisterden heel aandachtig naar hen. Elke dag keken zij in de Boeken na of het waar was wat Paulus beweerde.

Handelingen 17:11

De mensen die deze brieven kregen bestudeerden de bijbel iedere dag! Het was in hun leven versmolten. Het was niet een bijkomstigheid, nee, het was een essentieel deel van hun leven. Maar… er is meer…

De vroege kerk (inclusief de Bereërs) had niet het volledige Nieuwe Testament zoals wij die kennen! Ze hadden alleen de Thora, wat verhalen via overleveringen en die brief die ze kregen. Als je wat verder kijkt naar bijvoorbeeld dat vers uit Handelingen 17, let dan eens op de volgorde waarop ze onderzochten: de Bereërs ontvingen, onderzochten en geloofden uiteindelijk de waarheid (Handelingen 17:11-12). Dat betekent dat hoewel ze veel eigen normen moeten hebben gehad, de bijbel (in een basic vorm zoals ze die toen hadden) de ultieme norm was die hun normen normeerde. Die Bereërs geloofden het christelijk geloof dus ook via wat wij nu het Oude Testament noemen. Het Oude Testament bevat dus ook dezelfde waarheden als het Nieuwe Testament en die spreken elkaar niet tegen, maar versterken elkaar.

En zoals gezegd… zij hadden de bijbel zoals wij die nu kennen nog niet, maar bestudeerden wat ze hadden VEEL. Dagelijks, met elkaar, dag en nacht zoals dat staat in Jozua 1:8

Dus toen ze eenmaal die brief in de post kregen, snapten ze die dus VEEL beter dan dat wij die nu snappen. Want in die brieven wordt heel veel het Oude Testament aangehaald. Omdat ze dat Oude Testament bestudeerden begrepen ze wat er in die brieven stond en begrepen ook dat de schrijver teruggreep in veel verzen naar dat Oude Testament, zonder dat het precieze oud oudtestamentische vers erbij genoemd werd in die brief. Dat was ook niet nodig, want de schrijver van de brief kon er vanuit gaan dat ze het Oude Testament door en door kenden.

Als voorbeeld hoe dat werkt kunnen we eens kijken naar bijvoorbeeld Hebreeën 4 waar het volgende staat:

Maar wíj hebben het geloofd, en daarom gaan wij die rust wél binnen. Want tegen hen die níet geloofden, heeft God gezegd: “Daarom heb Ik in mijn boosheid gezworen: ‘Nooit zullen zij mijn rust binnengaan.’ ” En toch ligt zijn plan om hun die rust te geven al klaar vanaf het moment dat Hij de aarde maakte.

Hebreeën 4:3

Als je dit zo losstaand leest valt er weinig van te snappen. Maar die lezer van toen kenden, met hun parate kennis, het Oude Testament. En die herkenden dus ook direct een quote die voortkomt uit psalm 95:

Wees niet koppig, zoals de mensen bij Massa en Meriba, indertijd in de woestijn. Uw voorouders hebben Mij toen uitgedaagd. Zij stelden Mij op de proef, hoewel zij mijn macht hadden gezien in wat Ik deed. Veertig jaar lang heeft uw volk Mij moeite gegeven. Ik ergerde Mij aan hen. Ten slotte zei Ik: “Dit volk loopt voortdurend van Mij weg, het wil Mij niet volgen.” Daarom heb Ik, toen Ik toornig was, gezworen dat het geen rust bij Mij zou vinden.’

Psalm 95:8-11

En zij herkenden precies waar dit over ging, want dat verwijst weer naar het verhaal in Numeri 14:

Toen zei de Here: ‘Goed, Ik zal hen vergeven, zoals u hebt gevraagd. Maar Ik verzeker u, omdat Ik leef en de hele aarde zal zijn vervuld met de glorie van de Here, dat geen van de mannen die mijn glorie kennen en de wonderen gezien hebben die Ik in Egypte en in de woestijn heb gedaan, het land zullen zien. Want zij hebben tienmaal geweigerd Mij te gehoorzamen en te vertrouwen. Daarom zullen zij het land niet zien dat Ik de afstammelingen van dit volk heb beloofd.

Numeri 14:20-23

Oftewel, als je Hebreeën 4:3 wilt snappen, MOET je kennis hebben van Psalm 95:8-11 en Numeri 14:20-23. Alleen als je die kennis paraat hebt, actief hebt, goed op het netvlies van iedere dag hebt, dan snap je wat Paulus (in dit voorbeeld) zegt. En dat deden o.a. die Hebreers, Bereërs, Jezus zelf, en nog veel en veel meer mensen toen. Dat was hun dagelijkse gang van zaken. En dan hebben we het alleen nog maar over Hebreeën 4 vers 3, als je het hele hoofdstuk wilt snappen moet je nog meer kennis aan boord hebben om überhaupt te snappen waar Paulus het over heeft. En die kennis hadden ze! Paraat!

Dat betekent ook… dat als wij dat niet doen.. wij er vaak niets van snappen wat er geschreven staat. We lezen een stukje, en zeggen dan al snel: “wat is het moeilijk” of “ik snap er maar weinig van” en gaan we weer over tot de orde van de dag. Zonder het complete plaatje te snappen waar het over gaat. En dat is, zacht uitgedrukt, een gemiste kans.

Het probleem dat wij het dus vaak niet snappen is dus niet dat de bijbel zo onduidelijk is, maar onze eigen keuze is het probleem, om in tegenstelling tot o.a. die Hebreers, Bereërs, Jezus zelf, en nog veel en veel meer mensen toen, veel, veel, veel te weinig tijd besteden aan het bestuderen wat er in die schrift staat.

De bijbel is duidelijk, HEEL duidelijk, maar als wij het niet bestuderen, er weinig tot geen tijd in steken om het te snappen, dan is dan onze fout. En blijven we in verwarring achter, snappen er nog weinig van en die verwarring neemt dan niet af, alleen maar toe. “Wat een ingewikkeld boek zeg”.

En dan nu de vraag… als jij weet dat je volgende week woensdag, als deelnemer, een Bijbelstudie hebt over onderwerp X… hoe ziet jouw voorbereiding eruit voor die woensdag? Bereid je het überhaupt wel voor of ga je erheen en hoor je het wel?

Als dat je plan is, is de kans heel groot dat je zelfs na die studie op woensdag er nog steeds weinig(!) van snapt, dat je er lang(!) niet alles uit hebt gehaald wat je er moest(!) uithalen, of dat je wellicht trapt in een uitleg die niet eens klopte… oeps. Want je bouwde je kennis niet zoals de Hebreers, Bereërs, Jezus zelf, en nog veel en veel meer mensen van toen op De schrift. En dat is niet alleen levensgevaarlijk, maar ook eeuwigheidsgevaarlijk.

Hoe vroeg begin je de volgende keer met je eigen persoonlijke Bijbelstudie die daarna op (bijvoorbeeld) komende woensdag staat gepland om verder met de groep te bespreken? Hij staat al weken in de agenda, de Nederlandse cultuur kennende weten we al weken van tevoren welke onderwerpen er weken van tevoren ingepland staan. Stel niet uit, wacht niet op het laatste moment, of nog erger… bereidt je niets voor en kom gewoon onvoorbereid opdagen? Niet doen, wees als de Hebreers, Bereërs, Jezus zelf, en nog veel en veel meer mensen van toen en studeer. Iedere dag. Met de hulpmiddelen die God je gegeven heeft in Zijn schrift en met Zijn Geest in jou (Johannes 15:26), zul je zien dat die bijbel een stuk makkelijker is dan je nu wellicht denkt.

Doen.