Hoe smaakt een Shekinah?
Ik heb een vreemde tik. Iedere keer als ik een nieuw dier zie is niet mijn eerste gedachte: “oh wat mooi!”, maar “hoe zou die smaken?”. Ik ben er echt benieuwd naar. Klopt, vreemde tik, maar hou deze gedachte even vast…
Deze week kwam ik de Shekinah tegen. En mijn eerste gedachte was weer: “hoe zou die smaken”?
Maar nu komt het… de Shekinah was niet de bovenstaande vis… nee, de Shekinah kwam voor in dit stukje Bijbelstudie:
En toen werden zijn (Elia) ogen geopend voor een nieuw visioen van de lofprijzing van Jezus. De engelen verzamelden zich in vers 3 en ze riepen naar elkaar: “Heilig, heilig, heilig is de Heer van de hemelse machten; de hele aarde is vol van zijn heerlijkheid.’ Bij het horen van hun stemmen beefden de deurposten en drempels en de tempel vulde zich met rook’ (vv. 3-4). En die rook is geen rook van een brand. Dat is de heerlijkheid van God die naar beneden kwam. Dat is de shekinah-glorie die naar beneden kwam. Als we Jezus loven, maakt het niet uit of Hij ons gebed beantwoordt of niet, het maakt niet uit of iemand ooit op onze boodschap reageert of niet, het maakt niet uit of Hij onze ziekte ooit geneest of niet, het maakt niet uit of Hij ons nooit ons geld geeft of dat Hij ons probleem oplost of die persoon verzoent – we prijzen Jezus gewoon om wie Hij is.
Klinkt goed, toch? Alleen die Shekinah… hoe zou die smaken? Wat is het überhaupt? Iemand enig idee zonder google op te starten? Waarom roept iemand in een preek ineens een woord wat echt niemand van de luisteraars iets zegt? Waarom? “Zie mij eens geleerd doen”?
Nu werd ik, midden in een (op zichzelf redelijke) preek, afgeleid en ging googelen op mijn telefoon naar die vis. Hoe zou die smaken? En het was geen vis, hier komt het:
Shekhinah, ook wel gespeld als Shechinah (Hebreeuws: שְׁכִינָה Šəḵīnā, Tiberiaans: Šăḵīnā) is de Engelse transliteratie van een Hebreeuws woord dat “wonen” of “vestigen” betekent en duidt als het ware de aanwezigheid van God op een plaats aan. Dit concept is te vinden in het jodendom.
De Hebreeuwse Bijbel noemt verschillende plaatsen waar de aanwezigheid van God werd gevoeld en ervaren als een Shekhinah, inclusief het brandende braambos en de wolk die op de berg Sinaï rustte. De Shekinah werd vaak afgebeeld als een wolk of als een vuurkolom en werd de glorie van God genoemd. Men nam ook aan dat de Shekinah aanwezig was in de tabernakel en de tempel in Jeruzalem, en zat aan de rechterhand van God.
Het woord shekinah komt niet eens voor in de Bijbel. Het komt voor in de Misjna, de Talmoed en in de midrasj.
En daar heb je het, het is geen vis. Waarom zo’n woord midden in een preek mikken, zonder uitleg, zonder iets? Ik snap het niet.
Het kan nog erger trouwens…. als ik iemand een “vis woord” hoor oreren in een preek of liedjes … haak ik af. Compleet. Ik trek figuurlijk mijn sportschoenen aan en ga rennen. Waar is die spreker of zanger mee bezig?? Klaar ermee, figuurlijk de gympies aan en weg.
En de rest van de boodschap, hoe goed die wellicht ook is… die komt bij mij totaal niet meer binnen. Jammer van de tijd toch?
En als je dat soort woorden dan interessant vindt om aan andere mensen te vertellen: leg uit wat het is, geef er een goede Bijbelstudie over, maar stop met m.i. raaskallen van namen van vissen. De zaal zit vol met mensen die echt geen idee hebben wat het is… en ja, sommigen vinden het wellicht enorm interessant taalgebruik en vinden je een bikkel… maar sommigen.. trekken de gymschoenen aan.. en zijn weg. En dat moet je niet willen.
Lieve mensen, stop ermee. Verhoog God, verhoog niet jezelf en weet wie je luisteraars zijn in de preek… timmermannen, tollenaars, of ….. roept u maar.
Iemand enig idee hoe een Ruach smaakt trouwens? Of heeft iemand al eens, voordat er een liedje over de Ruach vis werd gezongen, een uitleg gehad wat die Ruach vis is? Hoe zou die smaken? Of zing je gewoon mee zonder te weten wat het is….
Zie je het probleem? Niet één keer heeft iemand uitgelegd wat een Ruach-vis was voordat we het zongen, maar iedereen zingt mee… Ik vind dat raar… Maar goed, wat betekent dat dan?
Het Hebreeuwse woord voor geest is ‘ruach‘, en betekent ook wel ‘levensadem’ of ‘wind’.
Weet wat je zegt of zingt (in je kerk), woord voor woord. Zoek het uit, iedere keer weer. Wat zegt die nu? Zoeken! Niet klakkeloos verder gaan, uitzoeken.
En als je een prediker bent… is het misschien tijd om mensen uit te leggen wat Adnonai, Hallelujah, Ruach, Amen of Shekinah betekenen? Het zal je misschien verbazen hoeveel mensen het niet weten… of slechts gedeeltelijk weten. Leg het uit, laat ze niet zwemmen. Maak er een echte en diepgaande Bijbelstudie van voor je publiek, zodat ze weten wat je zegt en wat ze zelf zeggen/zingen… geef ze gezond eten, geen kibbeling met een vreemde saus…
