Het meest lastige Bijbelvers ooit….

Een verhaal over een broodje kroket en meer.

Nou is de bijbel lezen soms al niet al te makkelijk, maar wat te denken van dit vers:

Acht het enkel vreugde, mijn broeders, wanneer u in allerlei verzoekingen terechtkomt, want u weet dat de beproeving van uw geloof volharding teweegbrengt. Maar laat die volharding ook volledig mogen doorwerken, opdat u volmaakt bent en geheel oprecht, en in niets tekortschiet.

Jakobus 1:2-4

De wat?! Enkel vreugde? Uhhh… Momentje… we pakken er eens de engelse vertaling bij, die maakt het er niet makkelijker / beter op… komt die dan:

Consider it pure joy, my brothers, when you encounter trials of many kinds, because you know that the testing of your faith develops perseverance. Allow perseverance to finish its work, so that you may be mature and complete, not lacking anything.

James 1:2-4

Wat een drama is dat vers! Hoezo “enkel vreugde” als je in moeilijkheden zit. Doe dat eens uitleggen zeg. (klopt, ik kon woedend worden om dat Bijbelvers in het verleden)

Welnu… laten we dan eens proberen n.a.v. een gesprek wat ik vorige week had met iemand. Laten we het zo stellen: met die jongeman ging het NIET goed. Absoluut NIET goed. Stel je iets verschrikkelijks voor, dat in het kwadraat en je hebt nog steeds geen idee. Zo slecht dus. Laten we hem X noemen.

Maar nu komt het…. X weet dat we een gesprek hebben met de bijbel in onze hand… hij weet waar we onze kracht uit putten… En X komt naar ons… naar die bijbel, naar God… en ja, we praten over zijn ellende, maar wel met God aan onze kant… En in plaats dat X weg rent van God (en ik snap prima waarom hij dat zou hebben kunnen doen), hebben we het over God, hoe dit allemaal zo is gekomen en meer van dat soort zaken. Dus X komt, door al zijn ellende heen… dichter bij God… De pijn die X heeft is echt… maar ergens… gaan ze samen door die pijn heen… en ze komen dichterbij elkaar… en vinden daarin rust… ondanks de pijn.. En met iedere pijnscheut, komt X weer dichter bij God.

Als we vragen of X dat wel eens zo bekeken heeft, zegt hij: nee, maar het klopt wel zegt hij. Hij had het nog nooit zo bekeken… maar nu hij zich er bewust van is, begint er iets “vreemds” te gebeuren…

De pijn van X in het gesprek lijkt anders te worden. Ja, de lichamelijke pijn is er nog steeds. Maar de geestelijke pijn… snapt hij ineens. En hoe vreemd ook… het gesprek wordt ineens zonniger. X is zowaar blij. Blij met zijn “beproevingen”. Wow….

En waar we dat vreemde Bijbelvers (waarmee we begonnen zijn) nooit zo maar kunnen delen, hebben we het nu wel gedeeld met X… en X snapte het vers. “Dat ben ik” zei hij! “Ik kom dichter bij God door al mijn ellende heen, wat mooi is het!”.

Maar ja, dan die pijn van vandaag. Want die is er wel degelijk. Arme X… ik zou NIET met hem willen ruilen. Dus wat zeg je dan van die pijn van vandaag? Hoe gaat dat dan met je geloof in God als het niet goed gaat?

Eerst hebben we gevraagd of X weet wat mosterd is. Nou, dat wist die wel, dat hoort bij je kroket! Lekker! Daar zit veel smaak aan.

Maar weet je wel dat die enorme smaak, van een heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel klein zaadje komt? En ja, dat wist X ook… en toen hebben het volgende bijbel stukje erbij gepakt:

Hoe ga je in je geloof en met je geloof om met die pijn?

Stap 1 is om het zaadje te planten… het lijkt misschien klein, soms heel klein, maar plant het toch. Dus neem een stapje naar God… hoe klein die ook lijkt… (en een mosterdzaadje is echt klein trouwens)

Stap 2: vertrouw erop dat het er de volgende dag nog steeds is. Niet elke dag dat zaadje uit de grond rukken, dat gaat niet werken… Dus: vertrouwen speelt een grote rol.

Stap 3: Zorg ervoor. Geef het water, zon en meer… maar… Je bent daarin NIET alleen! God zal je voorzien van regen en zon. Hij zal dat doen. Het is niet de vraag “of” Hij dat voor jou zal doen, het is “wanneer”. Dat betekent dus ook je bijbeltje lezen…. daarmee geef je dat zaadje “water”.

Stap 4: Geef het tijd. Het is niet zo van: BAM er is een boom.. Ja, dat zou mooi zijn, maar zo werkt het niet.

Stap 5: zorg dat er geen onkruid op komt en als het er komt: uitroeien die handel.…. Onkruid steekt… wauw dat steekt… doe ze weg en vraag je persoonlijke tuinman God om je daarbij te helpen:

Vrees niet, want Ik ben met u; zijt niet verbaasd, want Ik ben uw God; Ik sterk u, ook help Ik u, ook ondersteun Ik u met de rechterhand Mijner gerechtigheid.

Jesaja 41:10

Als je je trouwens afvraagt… wie begrijpt mijn pijn? Dan is dat Jezus. Die had NIETS fouts gedaan. NIETS. En toch… ging Hij… op een kruis… werd gefolterd, spijkers door zijn handen, een speer in de zijkant, een kroon van doornen (onkruid) op Zijn hoofd… Dus als er iemand jou snapt.. met al je pijn door het onkruid… dan is Hij dat…

Maar goed, we gaan verder met dat mosterdzaadje:

Stap 6: het is HARD werk… heel hard werken… God weet het en als je rust nodig hebt: vraag Hem:

Komt tot Mij, allen die vermoeit en belast zijt, en Ik zal u rust geven.

Matheus 11:28

Stap 7: En hier komt het… dit is het beste deel! X zal DE mooiste, krachtigste en meest verbazingwekkende boom zijn die er zal zijn. Een Goddelijke boom. Een boom die HEEL veel smaak brengt!

En nee, dat betekent niet dat de pijn van vandaag er ineens niet meer is. Maar je weet één ding zeker: die pijn is tijdelijk. En aan jou de keuze: ga je dichter naar God toe in al die pijn of niet? Wat doet die pijn met jou?

Want als je dichterbij Hem komt, door al je pijn heen, dan ben je NU al een winnaar. Laat staan in de eeuwigheid. En dat gevoel van overwinning vandaag, maakt die pijn anders. En dan snap je dat ontzettend ingewikkelde vers:

Acht het enkel vreugde, mijn broeders, wanneer u in allerlei verzoekingen terechtkomt, want u weet dat de beproeving van uw geloof volharding teweegbrengt. Maar laat die volharding ook volledig mogen doorwerken, opdat u volmaakt bent en geheel oprecht, en in niets tekortschiet.

Jakobus 1:2-4