Het begint te leven

Ze komt vol verwachting naar de workshop ‘borduren op foto’s’. Iets wat ze altijd al wel eens heeft willen proberen, maar ze heeft geen idee hoe te beginnen.

Ze kiest een foto van een herfstblad.
Maar hoe verder? De contouren borduren?

Ze wordt uitgedaagd om meerdere variaties te bedenken. Misschien wel een blad er naast borduren?

Dat vindt ze een leuk idee. Met een vloeipapier tekent ze het blad over, knipt het uit en met potlood tekent ze het blad er naast/ deels eroverheen.

Ze zit vast in eigen kaders van hoe het moet: over de lijnen werken, netjes afknippen en een tweede er naast maken.
Overlappen, uitsteken, een slag draaien… Het zijn rekoefeningen in haar hoofd.
Hoe kies ik waar ik gaatjes prik met de prikpen? Hoe krijg ik de stengel van het blaadje dikker? Alles vraagt ze.
Een direct antwoord krijgt ze niet. Probeer maar. Begin maar ergens en dan zal je wel andere ideeën er bij krijgen. Ervaar eerst maar wat er gebeurt.

En ja hoor, na zo’n 5 gaatjes geprikt te hebben en gestart te zijn met borduren, heeft ze het idee te pakken en begint ze uit te proberen. En zo stap voor stap maakt ze keuzes hoe ze iets wil doen.

Nadat de eerste draden geborduurd zijn, is ze verrast met het effect: het hele plaatje komt tot leven!

De twee uur zijn snel om. Ze neemt materialen mee naar huis en komt volgende week weer terug om het kader te kiezen.

Het borduurwerk is af en ze is trots op zichzelf.
Zorgvuldig wordt het werkstuk afgesneden en op gekleurd papier gelegd om een kader te kiezen.

We spreken over contrast, zoeken kleuren die in het plaatje en borduurwerk zijn gebruikt en kijken naar het effect van deze kleuren achter het werkstuk.

Ze kiest een contrastkleur vanuit het borduurwerk en een gouden buitenste lijst die de foto zelf weer benadrukt.
En voor de tweede keer komt het werkstuk tot leven!
Voorzichtig wordt het werkstuk in de tas gestopt om thuis op te hangen en trots verlaat ze het pand.