Donker hart
In de therapiegroep staan we stil bij ons hart – hoe ziet dat er van binnen uit?
We gebruiken olie pastelkrijt voor de tekening en vervolgens wordt met ecoline de achtergrond gekleurd.
Ze begint met zachte kleuren allemaal lijnen te tekenen en vult deze op, benadrukt bepaalde lijnen, maakt soort van kamers. Allemaal verschillende dingen die zich in haar hart bevinden.
Vervolgens pakt ze zwarte ecoline en vult de achtergrond in.
Bij de nabespreking is ze heel negatief over zichzelf en wijst naar haar tekening – “Zie je wel, ik heb een zwart hart…” Maar heel eerlijk – daar ben ik het niet mee eens!
Kijk nog eens naar je tekening – de kleuren die je hebt gebruikt voor je tekening zijn licht en zacht. Het is de achtergrond die het donker maakt.
Dus ik zou je uitspraak willen veranderen als dat mag. Ik zou willen zeggen dat het hart zich in een donkere plek bevindt. Het hart zelf is niet zwart.
Ze kijkt me lang aan.
Het kwartje valt nog niet helemaal, maar er is een nieuwe gedachte geboren.
Mooi, hoor, Esther! Met weinig woorden toch “veel”zeggend zijn!
Dank!!!