Domino Day, maar dan met mensen…

image_print

Afgelopen week hadden we een domino moment… lees, en huiver…. hoe gaat het hier. Één voorbeeld:

  • Je moeder is 80+ jaar, jij (56 jaar) werkt in een ander land en je broer (die zorgt voor je moeder) overlijdt.
  • Je zegt daarom je baan op, gaat terug naar Polen om te zorgen voor je moeder (de ouderen zorg is hier “iets” anders dan in NL en niemand anders gaat het voor je doen)
  • Je moeder heeft een pensioentje wat te klein is om de huur + vaste lasten te betalen. Geld voor eten is er niet.
  • Je gaat naar de voedselbus om eten te regelen (één maaltijd, dus die neem je mee voor je moeder, jij hebt nog steeds niets) en je moeder ligt op de grond, gevallen.
  • Geld om zelfs alle vaste lasten te betalen is er ook niet trouwens, dus deze maand heb je je mobiele telefoon naar het pandjeshuis moeten brengen om een rekening te betalen. Je krijgt 20 Euro voor je telefoon en als je binnen 1 maand terug komt, en 25 euro neerlegt krijg je hem weer terug. Te laat? Telefoon weg.
  • Oh ja, het gas is afgesloten, (want geen geld) en zelf koken (al had je voedsel) kan nu ook niet meer.

Probleem: als je op zoek gaat naar een baan (hoe je dat moet doen naast de mantelzorg voor je moeder is ons een raadsel trouwens) moet je wel bereikbaar zijn voor eventuele werkgevers. Maar je hebt je telefoon in moeten leveren bij het pandjeshuis.

Geen telefoon = geen baan = geen geld = geen huis = geen eten. Domino, maar dan met mensen….

Dus deze week hebben we deze persoon 45 euro gegeven. Dan kan die zijn telefoon weer ophalen en heeft nog wat geld over voor een maaltijd.

Telefoon = kans op een gesprek met een werkgever = kans op een baan = weer iets geld voor de huur en gas = ze kunnen ze blijven wonen waar ze wonen en ze hebben (nog steeds met hulp van de voedselbus, dat wel) nu ook iets warms te eten.

45 Euro, klinkt niet veel, maar als je het niet hebt vallen de dominosteentjes snel de verkeerde kant op…. Goddank (letterlijk), hadden wij die centen nu wel, maar als wij het niet hebben kunnen we hem ook niet helpen… domino je mee?

Wat er daarna gebeurt? Dat weten we niet en laten we los. We geven ze een unieke kans en daarna moeten ze zelf de volgende stap zetten. En kan goed gaan, maar ook fout. Hoe kijken wij er naar?

De klant van gisteren was helemaal blij en in tranen, zijn moeder ook helemaal blij. Dat is één dag met twee mensen blij. Vandaag gaat hij al op gesprek met een werkgever, dus ook vandaag is het een mooie dag. En morgen? We leven per dag, we bekijken het per dag, en iedere dag dat iemand weer glimlacht, is winst. Morgen is er weer een nieuwe dag met nieuwe keuzes.

Misschien maken ze morgen wel een verkeerde keuze… maar vandaag hebben wij ze een keuze mogelijkheid gegeven om hun leven te veranderen. De volgende stap… is aan hun en aan God.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *