Gisteren was het echt de laatste dag in Polen…. en ook de laatste dag dat we Lars (onze bus) hadden. Best wel even snik….
We kunnen terugkijken op een prachtige tijd, alles goed af kunnen sluiten, geen open eindjes, wat dat aangaat perfect, meer dan we ooit hadden kunnen hopen. God is goed.
Maar tja… toch.. dat maakt het ook wel weer lastig, want wat we achterlaten was prachtig! Doei Poznan, doei Lars… we gaan jullie enorm missen…
