Laatste keer Team Straatkerk Poznan.
Gisteren, op 11 november, Poolse Nationale Onafhankelijkheidsdag (Narodowe Święto Niepodległości) en Sint Maarten (Dzień Świętego Marcina) hebben we feestelijk afscheid genomen van het hele team van de Straatkerk in Poznan. Ja, we hopen er nog één keer heen te kunnen, maar aangezien we “bij de dag” leven weten we niet of we dat nog wel redden met alle hectiek rondom de verhuizing.
Het afscheid was heerlijk Pools. Super gastvrij, een serieuze maaltijd en daarna nog een maaltijd met taartjes, heerlijk relaxed en voelt als een familie ver van “thuis”.
Het ingewikkelde aan dit soort afscheid nemen is dat we weggaan terwijl het goed gaat.
Als je een nieuwe baan vindt, ga je meestal weg omdat de oude je niet meer beviel / bij je paste. Dan is het afscheid ook niet zo ingewikkeld, want je was er toch wel klaar mee.
In dit geval is dat anders. Want het gaat goed, we hebben het naar ons zin, het voelt als thuis, de resultaten van het werk dat deze vrijwilligers doen voor hun doelgroepen is super…… Afscheid nemen van iets wat goed gaat, waar je van houdt… is ingewikkeld. Maar goed, we willen geen Jona zijn, we houden niet van vis, dus gaan we. Met pijn in het hart… en we sluiten af met:
Zo zijt gij dan niet meer vreemdelingen en bijwoners, maar medeburgers der heiligen en huisgenoten Gods. (Efeziërs 2:19)
Laten wij dus, daar wij gelegenheid hebben, doen wat goed is voor allen, maar inzonderheid voor onze geloofsgenoten. (Galaten 6:10)
Want Hij, die heiligt, en zij, die geheiligd worden, hebben allen één oorsprong; daarom schaamt Hij Zich niet hen broeders te noemen.” (Hebreeën 2:11)
