Het probleem met de “Sinner’s prayer”

image_print

In het Engels bestaat er zoiets als een gebed wat iemand kan bidden om daarmee tot God te komen. Een gebed tot bekering zeg maar. Als je dat gebed vertaald in het Nederlands staat er ongeveer dit:

Lieve Heer Jezus, ik weet dat ik een zondaar ben, en ik vraag om Uw vergeving. Ik geloof dat U stierf voor mijn zonden en opstond uit de dood. Ik keer mij af van mijn zonden en nodig U uit om in mijn hart en leven te komen. Ik wil U vertrouwen en volgen als mijn Heer en Verlosser.

Een iets andere variant is deze:

Hemelse Vader, ik geloof dat Jezus Christus Uw Zoon is, en dat Hij aan het kruis stierf om mij van mijn zonde te redden. Ik geloof dat Hij weer tot leven is opgestaan, en dat Hij mij uitnodigt om voor altijd bij Hem in de hemel te leven als onderdeel van Uw gezin. Vanwege wat Jezus heeft gedaan, vraag ik U om mij mijn zonde te vergeven en mij eeuwig leven te geven. Ik nodig U uit om in mijn hart en leven te komen. Ik wil Jezus vertrouwen als mijn Verlosser en Hem volgen als mijn Heer. Help mij om te leven op een manier die U behaagt en eert. Amen.

Een aantal dingen zijn absoluut waar:

  • Christus is de Zoon van God. (Marcus 14:61-62)
  • Hij is aan het kruis gestorven (Matteüs 27)
  • Hij is voor onze zonden gestorven (Galaten 1:4)
  • Iedereen is zondig (Romeinen 3:23-24)
  • Hij is opgestaan uit de dood (Marcus 16)
  • Hij nodigt jou uit om bij Hem te komen (Openbaring 3:20)

Niets mis mee, geen speld tussen te krijgen. Waar het (helaas) te vaak fout gaat is dat deze gebeden ook wordt gebruikt als een soort van “toverspreuk”. Online kwam ik dit tegen:

Als u dit gebed opzegt, wordt u een christen.

En dan hebben we wel een probleempje… Hoezo? Nou, in Johannes 3:16 staat:

Want God heeft zoveel liefde voor de wereld dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.

Johannes 3:16

Er staat niet:

Want God heeft zoveel liefde voor de wereld dat als jij dit gebed opzegt je niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.

Niemand vers niemand.

Het volgende vers maakt het wellicht nog wat duidelijker:

Door uw geloof in Hem bent u gered en dat komt door zijn genade. Dat is niet uw eigen verdienste, maar een geschenk van God. Niemand zal zich erop kunnen beroemen het zelf gepresteerd te hebben.

Efeziërs 2:8-9

Je wordt dus niet gered door het opzeggen van een gebed. Er is geen actie van jou zelf die je kan redden, (gebed is ook een actie in deze context) maar “Door uw geloof in Hem bent u gered en dat komt door zijn genade.” Dat is wat je redt.

Maar… het gaat nog wat verder… veel verder eigenlijk… let eens op dit vers:

Alle mensen die de Vader Mij geeft, zullen naar Mij toekomen. En als iemand bij Mij komt, zal Ik hem nooit wegsturen. Ik ben niet uit de hemel gekomen om mijn eigen wil te doen, maar de wil van Hem die Mij gestuurd heeft. God wil niet dat Ik één van deze mensen die Hij aan Mij gegeven heeft, verlies, maar dat Ik ze op de laatste dag uit de dood laat opstaan.

Johannes 6:37-39

Er staat dus niet:

Alle mensen die naar Mij toekomen uit eigen kracht zal Ik nooit wegsturen. Zij kunnen die stap uit eigen kracht en wil doen. God wil niet dat Ik één van deze mensen die zelf voor mij gekozen hebben verliezen.

Niemand vers niemand.

Begin je het verschil te zien? Vergelijk het eens met een herder en schaapjes. De herder kiest welke schaapjes er in Zijn kudde komen, de schapen zelf kiezen niet. Want laten we eerlijk zijn, schaapjes zijn niet zulke slimme beesten. Die zijn een herder nodig (heel hard) en als de herder ze heeft gekozen mogen ze geloven dat de herder ze beschermd tegen de wolven.

Vertaald naar jou en mij: God kiest jou in Zijn kudde en als Hij dat gedaan heeft (genade) dan mag geloven dat God jou redt van de eeuwige dood en NOOIT meer los laat.

Als je nog eens naar dat gebed kijkt, zie je er dus ook iets staan wat niet klopt als je de verhouding schaap / herder snapt:

Ik nodig U uit om in mijn hart en leven te komen.

Jij kunt niet God uitnodigen om in jouw hart en leven te komen. God kiest jou (als Herder) uit voor Zijn kudde en het enige wat jij kunt doen als Hij dat doet, is geloven wat die Herder voor jou heeft gedaan. De keuze van God om in jouw hart te komen is niet aan jou, maar een Hem.

Waarom is dat zo belangrijk om dat verschil te snappen en waarom maken we er zo’n punt van?

Minstens één keer per week kom ik wel iemand tegen die ENORM twijfelt of die echt wel gered is. Is mijn geloof wel groot genoeg, heb ik wel genoeg gedaan, ben ik wel een christen? Ga je dan wat graven waarom die twijfel er is, dan is te vaak het antwoord: “ik heb gebeden (met een soort van “sinner’s prayer gebed”) dat christus in mijn hart komt, maar ik voel het niet en er is niets veranderd aan mijn problemen.”

Ze dachten dat ze door het opzeggen van een versje / gebed christen zijn geworden en dat na het opzeggen van dat gebed al hun problemen opgelost zouden zijn. En zoals je hierboven hebt gelezen werkt dat dus niet zo.

  • Als je snapt dat De Herder jou kiest (en niet andersom), dan snap je ook dat als Hij dat eenmaal heeft gedaan, het onmogelijk is om losgelaten te worden. (Johannes 6:37-39). Dat geeft een enorme rust.
  • Als je snapt dat je bent gered door Zijn genade, dan snap je ook dat jouw daden (het opzeggen van een spreuk) niets doen, maar dat jij afhankelijk bent van de genade van de Herder. En ook dat geeft een enorme rust, want God is het die bepaald en Zijn kracht is vele malen groter dan die van jou.
  • Als je snapt dat iedereen zondaar is (Romeinen 3:23-24) en dat daar ook consequenties aan vast zitten zolang we op aarde zijn (Genesis 3:16-19), dan weet je ook dat je aardse ellende niet ineens is opgelost door het opzeggen van een spreuk. Dat geeft rust, want dan snap je ook dat het leven hier nooit perfect zal zijn, maar dat er wel een perfect leven op jou wacht in de eeuwigheid.
  • En als je dat snapt, dan snap je echt wat Johannes 3:16 echt zegt:

Want God heeft zoveel liefde voor de wereld dat Hij zijn enige Zoon heeft gegeven, zodat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft.

Johannes 3:16

Kunnen we nu dat “gebed tot bekering” de prullenbak in gooien? Ja en nee. Als we denken dat die spreuk ons redt (en helaas, minimaal één keer per week treffen we er eentje) dan hebben we een enorm probleem. Maar als we dat gebed iets aanpassen en het gebruiken als een soort van checklist om te kijken wat we geloven ook echt waar is, dan hebben we wel een prima checklist die we kunnen doorlopen om te zien of we niets hebben gemist in de uitleg van het evangelie. En dan krijg je (ongeveer) zoiets:

  • Geloof jij dat God je hemelse vader is?
  • Geloof jij dat Jezus Zijn zoon is?
  • Geloof jij dat Hij gestorven is voor jou zonde om jou te redden?
  • Geloof jij dat het God Zijn genade is dat Hij dit voor jou heeft gedaan?
  • Geloof jij dat niets wat jij doet jou zou kunnen redden, maar dat jij alleen gered kunt worden door God Zijn genaden en jou geloof?
  • Geloof jij dat Jezus opgestaan is uit de dood?
  • Geloof jij dat God, als herder, jou roept om in Zijn kudde te komen?
  • Geloof jij dat Hij jou dan ook nooit meer loslaat want het was Zijn keuze?
  • Geloof jij dat als je om vergeving vraagt Hij die ook echt vergeeft en Hij er niet meer aan zal denken? (Hebreeën 8:12)
  • Geloof jij dat als jij je aardse leven opgeeft voor God, Hij jou dat eeuwige leven geeft?
  • En omdat je dat echt gelooft, wil je dan ook echt alles geven aan hem? (Jakobus 4:7-17)
  • En omdat jij dat gelooft, Hij jou het eeuwige leven schenkt, ondanks dat wij op aarde nog wel steeds de prijs moeten betalen voor onze zonden?

Dat geeft rust.

Geen gebed of spreuk, geen doop, geen avondmaal, geen spreken in tongen, je kerkbezoek, geen zendingsreis, geen vrijwilligerswerk, niets van dat alles kan jou redden. En dat is geweldig nieuws!

Even snel naar die misdadiger die samen met Jezus werd gekruisigd. Die heeft niet de kans gehad op een doop, avondmaal, een speciaal geleerd gebed, Jezus nam zijn aardse pijn niet weg, genas zijn lichaam niet en joeg zijn spotters niet weg. Er gebeurde wat anders:

Een van de misdadigers die naast Hem hing, zei spottend: ‘Zo, U bent dus de Christus? Bewijs dat eens. Red Uzelf en ons.’ Maar de ander snoerde hem de mond. ‘Heb je geen ontzag voor God, terwijl je hetzelfde vonnis hebt gekregen? En wij krijgen ons verdiende loon, maar deze man heeft niets verkeerds gedaan.’ Hij zei tegen Jezus: ‘Jezus, denk aan mij als U in uw koninkrijk komt.’ Jezus antwoordde: ‘Vandaag zult u met Mij in het paradijs zijn. Daar kunt u zeker van zijn.’

Lukas 23:39-43

Dat was zijn redding. En hoe vreemd het wellicht ook klinkt, als we bovenstaand echt snappen, is dat heerlijk rustgevend. Maar als we dat niet snappen… blijven we onrustig.. en dat is verschrikkelijk om te zien, iedere keer weer.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *