Waar is mijn plaats?

Het leven is niet altijd te plannen. We denken vaak van wel, maar wanneer er iets gebeurt wat we niet in de hand hebben en waarop we absoluut geen invloed kunnen uitoefenen, dan beseffen we eigenlijk pas hoe kostbaar standvastigheid en balans eigenlijk is.
In de therapiegroep hebben we stilgestaan bij dingen die ons kunnen overkomen, als het ware alsof een vogel zijn poep laat neerstorten. En zo zijn er vlekken gemaakt met ecoline en aquarelverf.

Maar het stopt niet bij een vlek, bij een gebeurtenis. We hebben zelf in de hand wat we in die situatie doen.

En zo wordt de vlek gebruikt als basis voor een werkstukje.

Vervolgens laat ik ze er een gedicht bij schrijven:

Kalkachtig
Bloeiende sering
Straal van licht
Waar is hier mijn plek?
Hier

En zo beseft ze zich dat ze niet hoeft weg te rennen van de situatie – want waar kan ze naar toe?
Ze beseft zich daarnaast dat de situatie niet het eindpunt is.
En daarom kan ze accepteren dat op dit moment haar plek hier is, in deze situatie.
En hier in deze situatie kan ze nog steeds genieten van een straal van licht en van een bloeiende sering.
Dat neemt niemand haar af.