1 jaar! Oh, nee… toch niet….
Vandaag zien we berichtjes dat de oorlog in Oekraïne één jaar is. Laten we het daar eens over hebben…. want dat 1 jaar… klopt niet.
De vijandelijkheden van de oorlog in Donbas begonnen al op 12 april 2014 met de verovering van de Oekraïense steden Sloviansk , Kramatorsk en Druzhkivka…. Vandaag is het dus niet één jaar geleden, maar duurt de oorlog in Oekraïne inmiddels al ……. 8,87 jaar…..
We zijn onze eerste vrienden al kwijtgeraakt in 2015…. die zijn toen al omgekomen…. aan beide kanten….
Malaysia Airlines-vlucht 17 is op 17 juli 2014 neergehaald door een BUK-raket. Niet één van de 298 mensen heeft dat overleefd, waaronder 193 Nederlanders.
In Oekraïne hebben veel mensen toen gedacht: ah, nu gaat er internationaal wat gebeuren tegen deze inval! Maar nee, er gebeurde… niets. Hoe je het ook wendt of keert, die oorlog speelt al veel langer dan 1 jaar. Prima dat er vandaag aandacht voor is (in NL laten ze geloof ik de kerkklokken luiden in sommige steden), maar dat één jaar… klopt van geen kant. En dat is in en in triest.
Maar goed, daar gaat het nu niet over, ik wilde het over wat anders hebben. Want hoe normaal is die oorlog inmiddels voor ons? Twee voorbeelden: (we hebben er nog meer, maar deze zijn het “leukste”)
Deze modelbouw-kit ligt hier gewoon in de winkel. Hiermee kun je de evacuatie (1986) van Chernobyl nabouwen. Niets vreemds aan… of toch wel?
Als dit normaal is en gewoon in de winkel ligt… wat is er dan niet meer normaal?
Zo was ik vorige week even wat halen in de stad en er klonk echt een enorme explosie. Van het niveau “de ramen rammelen” en je voelt de luchtdruk. Een echte.
Mijn eerste gedachte: mmhhh… zal ik terug gaan naar huis en E nog even een knuffel geven voordat het exit is, of zal ik doorgaan met winkelen. Bang? Nee, geen seconde. Het was gewoon. “Oh, nou, als het zo is, dan is het zo, eindelijk”.
Ik heb nog even naar de lucht gekeken, maar zag geen grote padenstoel wolk, dus ben maar doorgegaan met winkelen. Verder ook geen enkele gedachte erbij. Niets. Het was normaal.
Deed mij denken aan dit Bijbelvers:
Wees altijd blij in de Heer! Ik zeg het nóg een keer: wees blij! Laat alle mensen zien dat jullie vriendelijk zijn. De Heer is dicht bij jullie. Maak je nergens zorgen over, maar vertel in gebed aan God wat je nodig hebt. Dank Hem ook voor alles. Dan zal de vrede van God, die wij met geen mogelijkheid kunnen begrijpen, jullie hart en jullie gedachten beschermen in Jezus Christus.
Filippenzen 4:4-7
En hoe is dat voor jou? Bang voor de toekomst of is het “normaal”? Waar maken we ons eigenlijk druk om? We krijgen soms vragen “hoe we denken over dingen” waar we echt geen antwoord op hebben. Want in het licht van het grote plaatje, denken we er niet eens over na.
Waar we ons wel druk over maken: Wat kunnen we vandaag nog doen voordat het niet meer kan. Niet voor ons zelf, maar voor anderen. Ergens tikt er een klok. Wat doe jij? Vandaag?
Oh ja, de Oekraïners zelf? Die zijn bang dat dit “jubileum” vandaag gevierd wordt met een extra raket-regen…. het aantal vluchtelingen is de afgelopen dagen om die reden weer opgelopen.
